Categoriearchief: Consternatiebureau

Consternatiebureau deel 8

Geef een reactie

tijnfiekIk parkeer de auto voor het consternatie bureau.
‘’ Ik krijg geen prik, toch?’’ Vraagt de Tijn2012 met grote ogen aan me.
Ik kijk hem half aan terwijl ik Takkie op slot doe.
‘’Nee, je krijgt geen prik. Als je negen bent pas. Vandaag moet je opnieuw een ogen test doen.’’
‘’ Waarom?’’ Vraagt hij ongeïnteresseerd terwijl hij bukt om een miertje te bekijken.
‘’ Omdat je de vorige keer de boel een beetje aan het saboteren was, heb ik het idee.’’ Mompel ik terwijl ik mijn wenkbrauw hoog op trek.

Lees verder →

Consternatiebureau deel 5

Geef een reactie

Ik druk op het knopje om de deur te openen en blijf even staan. Ik zucht. Een overvol consternatie bureau. Ik vis mijn boekje uit mijn tas en leg  het bij de vriendelijke en vrolijke assistente.  Bijna alle aankleedkussens zijn bezet. Ergens achterin een hoekje waar een hele bups kinderen speelt is nog een kussen vrij. Fijn. Tussen de kinderen. Joepie.

Lees verder →

Consternatiebureau deel 4

Geef een reactie

Ik kijk naar buiten en zie een hele hoop water naar beneden komen. Ik ben een die hard. Maar dit is toch ook echt te veel regen voor mij. Toch maar die rottige maxi cosi opsnorren en met de auto. Naar het consternatie bureau. Hoewel ik met een beter gevoel ga, nu we bij een ander bureau zitten, blijft het niet een van mijn leukste uitstapjes met de Tijn2012

Lees verder →

Consternatiebureau deel 3

Geef een reactie

Met een steen in m’n maag, waar het himalaya gebergte nog een puntje aan kan zuigen, kijk ik naar buiten. Het stortregent. Het lijkt wel herfst. Ik zucht eens diep en pak de Tijn2012 in. Met de auto gaan heeft ook geen zin want parkeren is een drama en ik heb een hekel aan lang met de maxicosi zeulen. Bovendien is de chardonnay in de aanbieding dus wil ik mijn wagen nog even vol laden.

Lees verder →

Consternatiebureau deel 2

Geef een reactie

‘’ ik laat je niet alleen hoor snoes! Ik ga wel met je mee’’ zegt mijn Lief na het lezen van onze gezamenlijke agenda. Ik zeg tegen hem dat het niet hoeft maar dat ik het wel fijn vind. We moeten weer.

Met een knoop in ons maag van de vorige keer van het consternatie bureau pakken we de kinderwagen in.
‘’ het maakt geen reet uit dat we te laat komen, hij moet eten, dat snappen ze toch? Als ze met kinderen werken’’ zegt mijn Lief geïrriteerd.  Ik denk even na. Vind eigenlijk dat hij gelijk heeft. Maar als ik weer terug denk aan alle VVPM, twitter discussies met mijn generatie vrouwen en de ervaringen van vriendin blijf ik er op terugkomen dat een bezemsteel flexibeler is (dan de dames van het consternatie bureau), en we waarschijnlijk gewoon op tijd moeten zijn en ik het maar voor lief moet nemen dat onze zoon nog niet genoeg gegeten heeft.

Lees verder →

Consternatiebureau deel 1

Geef een reactie

Als een radiobandje speelt ze haar riedeltje af. De Tijn2012 moet uiteraard ook voor een hielprik en gehoortest. Mevrouw van de GGD (Saartje mensen weten dat mijn nekharen ook thuis omhoog gaan staan bij het horen van die drie letters) doet alles in de automatische piloot. Lief kijkt me aan. We denken hetzelfde. Als iemand op de automatische piloot gaat krijgen we allebei zin om recalcitrant te  doen en te gaan irriteren. Ik knipoog maar we houden ons in. GGD mevrouw verteld dat er binnenkort ook een wijkverpleegkundige langs komt om een medisch dossier aan te maken voor de Tijn2012.

Lees verder →