SpeciFieke romige courgette soep met spekjes en champignons

Een reactie plaatsen

Met het stukje wat ik laatst voor HOUTGREEP schreef begon het bij mij en anderen (super leuk die schrijf verzoeken!) toch weer een beetje te kriebelen. Gezien mijn ziek zijn maak ik bar weinig mee. Daarnaast kreeg ik van alle mannen in witte jassen de opdracht dingen te doen die ik leuk vind. De zin in en de zin van het leven. Of zo. Na wat diep graven in de krochten van de gigantische kermis in mijn kop kan ik maar tot één conclusie komen. Schrijven en koken. Door een heel scala aan medicijnen waar je gigantisch honger van krijgt én de weersverandering ( Hallooooo stamppot, soep en stoofpot!) staat hier dagelijks van alles op het gas te pruttelen. Lees verder →

Samengesteld eet leed

4 reacties

Altijd heb ik geroepen dat ik drie kinderen wilde. Van een ander of zelf eruit geknald, dat maakt me niet uit. Alhoewel ik nu wel heel erg blij ben dat ik er drie in mijn leven mag hebben zonder dat ik drie keer van ‘formaat normaal’ naar ‘formaat-meloen-ingeslikt-en-zie-die-er-maar-eens-op-een -fatsoenlijke-manier-uit-te-persen’ hoef. Nee, ik heb het slim bekeken. De Tijn2012 die ik zelf af en toe wat bij moet brengen maar de twee andere bijna kant en klaar afgeleverd en nog super fijn en humoristisch ook. Lees verder →

Schreeuwende onderbuik

1 reactie

” Fiek, tafel-minwacht nou eerst alles even af. Stapje voor stapje. Er is nog niks gedaan of duidelijk. Bovendien is hij voornemens jullie mee te ‘verkopen’. Ik snap wel dat het een reden voor zorgen is, maar je hebt er nu niets aan.” Zegt de Man terwijl hij met zijn hand over mijn arm aait en mij gerust probeert te stellen.
Met opgetrokken knieën en in poezen pyjama zit ik op de bank. Ik kijk hem aan.
” Je hebt ook gelijk, ik doe mijn best. Maar weetje, ik heb er serieus een slecht onderbuik gevoel over. Dit krijgt nog een staartje.” Zeg ik bedenkelijk terwijl ik in mijn kop thee staar. Ik kap het onderwerp af maar het suddert door in mijn hoofd en mijn onderbuik schreeuwt aan alle kanten.

Lees verder →

Recycle onderwijs

1 reactie

Wanneer je zelf al ruim tien jaar in de kinderopvang werkt en schoolgaande kinderen hebt, zijn berichten over het onderwijs en kinderopvang toch het meest gelezen. Met gepaste afstand lees ik met interesse over te lage salarissen, veranderende mentaliteit of (honden)water drinken op school. Met gepaste afstand, want het is heel makkelijk om je mening te ventileren, maar toekijken met een bak popcorn en de reacties lezen blijft een leukere tijdsbesteding. Laten we wel wezen.

Lees verder →

Fatsoen

3 reacties

” Fiek, gaat het wel?” wordt er met twee grote bezorgde ogen gevraagd.
Ik ben zojuist de tuin in gestrompeld en wankel op mijn benen terwijl ik naar De Man loop.
Puber12 rent naar binnen om een tuinkussen voor me te pakken. ” Zit!” Zegt ze streng.
” Gaat het wel?” Fluistert mijn Lief terwijl hij me ondersteunt om me in de stoel te hijsen. Lees verder →

Opgebrand

1 reactie

 

klein (2)

” Moest jij niet naar een festival of zo, Fiek?” Vraagt de Puber12 die net de tuin binnen is komen stuiteren.
” Shoot, ja, hoe laat is het?” Zeg ik hardop terwijl ik naar mijn horloge kijk. Oeps. Tegen half vier al terwijl ik er half vier had moeten zijn.
” Fiek, shirt omhoog.” Zegt puber12 streng met priemende vinger. ” Je hebt Pappa nu, het mag niet meer.”

Ik moet lachen en knipoog naar De Man. Ondanks dat mijn festival outfit alles behalve ordinair is, is het blijkbaar voor meisjes van 12 aanstootgevend. En ergens ben ik daar blij mee. Hoeven haar Pappa en Mamma zich in ieder geval geen zorgen te maken over haar moreel besef.
Ze springt op om me een grote knuffel te geven en terwijl mijn rug stevig gekraakt wordt, wens ik haar voor de vierde keer dit weekend een fijne vakantie met Mamma en grote broer toe. Lees verder →

Stiefmoederdag

2 reacties

Ik hang op de bank bij te komen van het ochtendritueel.Terwijl er een kop koffie voor me wordt neer gezet krijg ik een aai over mijn bol. Ik hou het niet meer vol om mijn ogen open te houden en dommel in. Mijn gedachten dwalen af. Ineens word ik ruw verstoord door een enorme adrenaline kick en mijn lichaam begint weer als een drill boor te trillen. Ik vloek. Ik heb zo’n hekel gekregen aan die aanvallen.
” Wat is er, Fiek?” word er bezorgd gevraagd terwijl ik bedenkelijk kijk.
” Shit, Moederdag! Tijn heeft nog niks geknutseld en met de wisseldag die donderdag komt heb ik alleen vandaag en morgen nog om hem iets te laten knutselen.” Zeg ik kreunend met een pruillip.

Lees verder →

Het Ja woord.

2 reacties

Dinsdag
Terwijl we aan het koken zijn, vraagt Puber12 aan De Man of hij eigenlijk wel wat geregeld heeft voor ”dinsdag”. Ik kijk haar vragend aan. Dinsdag? Normaliter moet ik werken maar ze weten dat ik vrij ben. Ik zie een big smile en glimmende oogjes bij de man. De pretoogjes waar ik zo verliefd op werd. Samen verdwijnen ze uit mijn gezichtsveld. Ik roer in mijn risotto terwijl de denk rimpels in mijn hoofd staan.

Lees verder →