Terwijl ik aan het afwassen ben kijk ik met een schuin oog naar de Tijn2012 die vastgebikt zit aan zijn beeldscherm. Ik vind het verrassend dat hij nog niet moet poepen, omdat hij dat spontaan nét altijd moet op het moment dat ik hulp in huis kan gebruiken.

Aap, vergeet je de training niet?
”Ehh.. nee..”
Je moet straks weg he?
”Ja-aaaa..”

Ik wacht even met antwoorden. Mijn nekharen gaan overeind staan bij die ‘JAHAA’ (als ik ergens een graftakkehekel aan heb is het de ‘JAHAA’).
Ik rol met mijn ogen terwijl ik denk aan alle keren dat ik hem ruimschoots op tijd voorbereid op de tijd, hij een grote mond heeft opgezet omdat hij ‘het allemaal zelf wel kan’, om vervolgens chagrijnig met een tempo van een wervelwind nét op tijd te vertrekken.

Ik besluit er een leermoment van te maken, al dan niet voor mezelf, in het ‘loslaten’ en om vooral geen ‘curling moeke’ te worden. Ik vind het belangrijk dat hij zich ontwikkelt tot een zelfstandig denkend persoon.

De minuten verstrijken.

Let je op de tijd Tijn?
”Ja, maar op de tijd letten ben ik niet zo goed in. Hoe laat moet ik me omkleden?”
Nou, als ik je een tijd aangeef vind je dat ik me aanstel en krijg ik altijd terug dat dat véél te vroeg is en je het zelf beter kunt inschatten. Dus je mag dit deze keer lekker zelf regelen.
”Ja klopt, komt goed”, mompelt hij terwijl hij zijn blik onafgebroken op het beeldscherm houdt.

Een paar minuten later krijgt hij een berichtje van een vriendje met de vraag of ze samen naar het voetbalveld zullen fietsen. Ik zie enthousiasme in zijn ogen, gevolgd door blinde paniek. Verschrikt kijkt hij naar de klok.

”Ik moet me nog omkleden!”

Ik houd wijselijk mijn mond, gniffel in mijn knuistje en werk de afwas weg.
De wervelwind in hem wordt wakker en met een noodvaart begint hij zich om te kleden. Hinkelend, met één sok half omhoog, rent hij nog even naar zijn spel om snel iets met de joystick te doen.
Ik bekijk het tafereel met opgetrokken wenkbrauw. Als een kip zonder kop rent hij rond terwijl hij verwoede pogingen doet om zijn tenue aan te krijgen.

Heb je je voetbaltas al ingepakt?
”Nee! Ik kom te laat, kun jij dat niet even doen mam?”

Nee, ik ga nu eerst even poepen.