Omdat ik niet in jogging broek naar het schoolplein ga (principe kwestie) trek ik ’s ochtends meestal wat fatsoenlijks uit de kast. Meestal. Ik besluit vandaag om pas te douchen als ik de Tijn2012 naar school heb gebracht, dus ik vis van onderuit mijn kledingkast een Boyfriend jeans. Een drollenvanger. Een miskoop kun je het ook wel noemen want ik krijg er een enorme bilpartij in. Daarnaast zit er weinig vrouwelijks aan. Veel tijd om te twijfelen heb ik niet want mijn ochtendritueel laat nog wel eens wat te wensen na. Mooi aankleden komt straks wel.

Regenboog
Terwijl ik mijn zonnebril op mijn neus zet en de Tijn2012 achterop de fiets prop kijk ik naar de lucht. Ondanks dat de zon schijnt, is het stevig bewolkt.
” Kijk Apenkop, een regenboog!” Zeg ik terwijl ik naar achter wijs. De kleuter kijkt hevig om zich heen maar ziet het niet. Even denk ik terug aan het consternatiebureau. Is hij gewoon scheel?
De lucht lijkt steeds donkerder te worden. Als ik mijn zonnebril af zet wordt het niet beter. Alsof de duvel er mee speelt komt er een enorme stortbui over ons heen.
” Zie je nou mamma, ik had gelijk. We hadden met Takkie moeten gaan. Ik heb altijd gelijk.”
Bibbert de Tijn2012. Ik grom wat en zeg hem dat ik geen flauw benul heb hoe hij zo bij de hand is geworden.
Ik kijk naar beneden, de Boyfriend jeans heeft zich zo om mijn lichaam heen gevormd dat er een klein plasje rondom mijn kruis is ontstaan. Met recht een kut broek.
Met een noodvaart fiets ik de beentjes onder mijn lijf vandaan om te schuilen op het schoolplein.

Schoolplein
Ik voel me nog steeds niet helemaal lekker op het schoolplein. Zoveel mensen. Ik voel me altijd een beetje ongemakkelijk bij grote groepen mensen die ik niet ken. Ik ben geen persoon die met iedereen een praatje maakt. Van zenuwen flap ik er nog wel eens dingen uit die wat verkeerd worden geïnterpreteerd. Het gaat wel vooruit overigens. Zo ben ik laatst midden in de nacht naar Amsterdam gereden, naar een feestje van een Tinder date, waar ik NIEMAND kende (zelfs de gastheer: mijn date niet) en heb ik vorige zomer een vakantie naar een alleenstaande ouder camping geboekt. Maar dat schoolplein is om de een of andere reden een te grote stap om me lekker in m’n vel te voelen.

Plasje
Ik hengel de Tijn2012 van de fiets. Ik schud het plasje, wat zich bij mijn kruis gevormd heeft, van me af en hand in hand rennen de Tijn2012 en ik het schoolplein op. Omdat we aan de late kant zijn is het al druk onder het afdak. Maar ik weiger nog natter te worden. Ik zie een plekje naast een vader die ik wel eens eerder gezien heb. Als ik onder het afdak schuif glimlacht hij naar me.
”Zo, gelukkig net op tijd droog.” Zegt hij vriendelijk tegen me terwijl ik van top tot teen wordt bekeken. Ik voel me een beetje ongemakkelijk bij deze checkup.

” Nou, helaas net te laat. Ik ben al lekker nat.” Flap ik er enthousiast uit terwijl ik met twee handen naar mijn kruis wijs.

Zijn wenkbrauw gaat omhoog en hij kijkt me wat verschrikt aan. Ik word knalrood. Ik lach schaapachtig en sla mijn ogen schuldbewust neer.
De Tijn2012 kijkt van mij naar de vader.
” Ehh, mamma, wat heb je eigenlijk een gekke broek aan.” Fluistert hij.

Meer lezen over mijn niet-altijd-hele-handige acties? Ik heb twee oude blogjes geüpload!
Bovengemiddeld en boodschappen (on)gemak. Heb jij wel eens acties waarbij het schaamrood op je kaken staat? Ik hoor ze graag! Gedeelde smart is halve smart. 

‘’Pring pring pring!!’’
Mijn arm word bij elke kleine sprong een beetje verder uit de kom getrokken bij het gewicht van een springend peutertje.
‘’ Mamma pring!’’
Ik kijk even naar beneden en moet lachen. Het ziet er gek uit. Springen kun je het niet noemen.
Lees verder →

Met mijn handen in mijn zij sta ik voor mijn kledingkast. Vandaag maar eens wat zwangerschapskilo’s verbranden! De droom dat ik direct na mijn geboorte op mijn oude gewicht zit is helaas niet uitgekomen. Nou ben ik al wat kilo’s kwijt, maar zonder een corrigerend hemdje of broekje hier en daar ga ik de deur niet uit.

Lees verder →

Beste Eikel, Lieve lul, Trieste Zak, Geile Lapzwans..
Hoe is de aanhef van een brief naar iemand waarvan je walgt maar waar je eigenlijk een diepgeworteld medelijden mee hebt? Ik weet het eigenlijk niet. Beste? Nee, dat is het niet. Lieve? Geen idee of hij ook lief kan zijn. Trieste, ja dat wel.

We doen het maar gewoon zo:

Aan degene die het nodig vond om ongevraagd in mijn kruis te grijpen,

Gut, waar zal ik eens beginnen. Eigenlijk ben ik nog steeds flabbergasted. Verbouwereerd. Het ging zo snel. Ik zal even omschrijven waar de aanleiding van mijn brief aan jullie mannen vandaan komt.

Oudejaarsdag, 2015.
‘’Fiek, wil je nog wat drinken?’’ Schreeuwt Tante Sergeant in mijn oor. Dat laat ik me geen twee keer zeggen. Het is druk. Er hangt een gek sfeertje, maar niet ongezellig. We zijn in de kroeg waar we eigenlijk altijd heen gaan. Terwijl ik Tante Sergeant vanuit de verte aan zie komen met mijn biertje word ik van hot naar her geduwd. Het is heel druk met passerende mensen die zojuist het nieuwe jaar hebben ingeluid. Als we ons weer samen gevoegd hebben deinen we wat mee op de muziek. Ik geniet van het dansen.

Van achter voel ik twee armen om me heen slaan en er wordt een neus in mijn nek gedrukt. Mijn nekharen gaan overeind staan. Deze armen ken ik niet. Er vormt zich een knoop in mijn maag en ik word woedend. Ruw gooi ik de armen van me af en roep naar de gedaante dat hij op moet rotten. Ik vermijd het oog contact en kan niet goed zien wie het is. In de drukte is hij snel weer weg. Hevig geïrriteerd zet ik me er over heen. Blij dat Tante Sergeant het niet gezien heeft. We reageren nogal heftig als iemand het probeert te presteren aan 1 van ons te zitten. Ik kijk verder om me heen en hou alles nauwlettend in de gaten. Dronken mensen, heel veel dronken mensen. Nou moet ik zeggen dat ik zelf ook een borreltje op heb dus het nare gevoel is al snel verdwenen.
Tante Sergeant praat met haar Paereltje. Ik geniet ervan om twee gelukkige mensen te zien. Helemaal als het je wederhelft betreft. We maken er een traditie van oudejaarsdag samen te vieren. Al jaren. Ik ontspan al weer snel en kijk naar de twee verliefde mensen.
Als ik iets opzij ga voor iemand die er langs wil, voel ik een hand van mijn dijbeen naar mijn kruis grijpen. Ruw pakt hij me vast. Ik verstijf. Een vlaag misselijkheid overvalt me en ik kan me niet meer bewegen. Tante Sergeant kijkt me aan. Ik buig naar haar toe. ‘’ Ik word net vol in mijn kruis gegrepen.’’ Zeg ik stamelend met grote ogen. Ik ga haast aan mezelf twijfelen. Tante Sergeant flipt. Ze wordt woest. Ik weet niet meer wie het is. Ik kon het niet goed zien en het ging zo snel.
‘’ Maakt niet uit meis, het is al goed. Laat maar. Gewoon een vieze dronken zak. Kom we gaan nog wat drinken halen.’’ Probeer ik Tante Sergeant gerust te stellen. Terwijl we naar de bar lopen kijk ik vertwijfeld om me heen. Niet van plan om mijn avond te laten verpesten kijk ik wel steeds over mijn schouder. Tante Sergeant spreekt verhit het personeel aan. Met 3 man sterk worden we weer de menigte in meegenomen. Of ik hem kan aanwijzen. Ik twijfel, zeg dat ze het moeten laten omdat ik het niet zeker weet. Iemand vals beschuldigen vind ik niks. Tante Sergeant kijkt me doordringend aan, ‘’ gaat het goed Fiek? Wat een zakkenwasser. Lul. Klootzak. Viespeuk!’’ roept ze boos. Ik moet lachen. Ik weet dat als het bij haar gebeurt zou zijn ik precies hetzelfde zou reageren. ‘’ Haha, het gaat echt goed! Gewoon een dronken zak. Kom we gaan dansen!’’
Op tijd gaan we naar huis.

Als je dit leest he, wat denk je dan? Ik ben iemand die alles graag wil begrijpen. Heb je geen aandacht? Geen seks? Denk je dat vrouwen dit aantrekkelijk vinden? Denk je dat je ze zo voor je kan winnen? Krijg je er een kick van? Een adrenaline stoot? Ik probeer alle kanten te bekijken. Maar sorry, ik begrijp dit niet.

Laat me je uitleggen: ik ben niet vies van een beetje mannelijke aandacht, krijg deze graag. Ik ben tevreden over mijn lichaam en uiterlijk. Ben daar ook niet altijd bescheiden over. Ik kan seksueel getinte grapjes heel erg waarderen. Ik heb mijn onzekerheden maar daar heb ik mee leren leven. Ik heb geleerd voor mezelf op te komen. Om begrip voor mijn medemens te tonen. Maar begrip voor jou heb ik niet. Mijn lichaam is van mij, je hoort daar niet ongevraagd aan te zitten. Uitdagend gekleed of niet. Mooi of lelijk. Groot of klein. Ieder mens is uniek en prachtig. En baas over zijn eigen lichaam. Je blijft er van af.

Weet je dat door jouw gedrag je er niet populairder op wordt? Weet je dat er miljoenen vrouwen last hebben van jouw gedrag? Weet  je dat er veel vrouwen zijn die zich er niet zo gemakkelijk overheen kunnen zetten? Weet je dat je mensen kan tekenen voor het leven met je acties? Weet je dat je met je actie een inbreuk pleegt op iemands privacy en eigenwaarde?
Een ding weet ik zeker. Je zult zelf wel geen eigenwaarde hebben. En daarom heb ik medelijden met je. Heel veel medelijden. Door mannen zoals jij ben ik ineens een voorstander van verplicht castreren.

Ik voel me niet vies. Ik voel me niet gekwetst. Ik durf nog lichamelijk contact met anderen aan te gaan. Ik voel me niet onzeker. Maar ik voel me wel boos. Na een aantal weken is mijn gevoel weggeëbd.

Terwijl de wijn rijkelijk vloeit in de kroeg waar we met z’n zessen zitten bepraten we de afgelopen tijd bij. Het komt weer ter sprake. Nogmaals vertellen Tante Sergeant en ik wat er op oudejaarsdag gebeurt.
We hebben het erover en er wordt geen goed woord gesproken over de daden. Ik ben van mening dat vrouwen net zo erg zijn en dit vast ook bij mannen doen. De eindconclusie is: dat het niet goed te praten is. We pakken onze jassen om nog even een dansje te maken. Met in mijn achterhoofd het gesprek kijk ik meer om me heen. De sfeer is wel goed maar ik word argwanend als ik mannen alleen zie staan, en me van top tot teen keuren.
Ik klets bij met een vriendin. ‘’ FIEK!!’’ hoor ik mijn vriendin roepen. Ik draai me snel om als ik haar hoor roepen.
‘’Is hij dezelfde als bij jou?’’ Vraagt ze me met grote ogen. Ik weet even niet wat ze bedoelt. Ze wijst een blonde jongen aan met een rood vest.
‘’Ehh zelfde als wat bedoel je?’’ Vraag ik ongerust.
‘’ Die jou bij je kruis greep met oudejaarsdag? Hij liep net langs en greep mij van onderen.’’ Zegt ze vertwijfeld en verbouwereerd. Mijn bloed begint te koken en er knapt wat bij me.
‘’ Weet je zeker dat hij het was? Want dan loop ik er nu heen en grijp ik hem bij z’n ballen en draai ik ze 360 graden.’’ Roep ik boos. Ik houd hem nauwlettend in de gaten. Ik sta te trillen op mijn benen van boosheid.
‘’ Nee ik weet het niet zeker.’’ Zegt ze. Samen turen we naar de mensen massa.
Ik wil er naar toe. Ondanks dat ik fel tegen geweld ben, alle soorten wil ik slaan. Heel hard slaan.
‘’ Fiek, laat maar..’’ Zegt ze terwijl ze mijn arm pakt.
We zetten ons eroverheen. Als we naar buiten lopen melden we het toch voor de zekerheid.

Wordt het normaal? Binnen een aantal weken de tweede binnen mijn lieve vrienden groep die op een nare manier wordt betast. Je zou denken dat door alle gedoe in Keulen iemand wel twee keer na denkt. Maar niet dus.

Ik hoop voor je dat je impotent wordt, dat je zonder verdoving gecastreerd wordt. Dat je nooit een vrouw meer kunt krijgen. Als ik je ooit weer tegen kom en weet wie je bent, zal ik jou grijpen. En hard.

Hatelijke groet,

Het was niet de eerste keer dat ik me opwond over dit soort dingen.

Terwijl ik mijn spullen pak knapt er iets. Ik voel me geïrriteerd en mijn onderbuik gevoel rammelt aan alle kanten. Hoewel rammelen, schreeuwt moord en brand om er naar te luisteren. Mijn date van vanavond geeft geen reactie. Ik whatsapp hem.
‘’ Joh, als je een leuke dame wil leren kennen stap ik zo de trein in. Wil je een dame die begerig haar benen wijd gooit om vol te pompen, dan ben je bij mij aan het verkeerde adres.’’ Ik druk beteuterd en boos op verzenden. Mijn irritatie als gevolg van een conversatie waarbij ik 3 keer duidelijk heb aangegeven niet thuis te willen afspreken. Het voelt niet goed.
Later belt hij me terug.
‘’ Maar geen date dan he, aangezien jij er anders in staat dan ik?’’ Zeg ik rustig.

Lees verder →