Ik maakte een herfstegeltje!
Herfstegeltje
Geef een reactie
Auteursarchief: Specifiek
Vleeswaren in de kinderopvang
In een gigantische chaos tijdens het eet moment op de BSO, hoor ik een oorverdovend kabaal. Een beker limonade vliegt over de tafel. ‘’ KUT KUT KUT’’ roept er een die geprezen is met zo’n oorverdovend stem geluid dat het met gemak drie lawines kan veroorzaken. Hij kijkt even met een grijns om zich heen of iedereen hem wel gehoord heeft. Een aantal priemende kinderoogjes, die ook aan tafel zitten, kijken me abrupt vol spanning aan. ‘’ juf.. oooooh! Hij zei dat!’’ Lees verder
Fiets of niet?
Met mijn verhuizing anderhalf jaar geleden van Amersfoort naar Utrecht, heb ik ook afstand moeten doen van mijn geliefde Hugo. Hugo en ik hebben eindeloze uren lief en leed gedeeld. Samen. Ondanks dat ik hem stevig afgerost heb ( iets met grote zuilen in parkeer garages, paaltjes, andere auto’s en dergelijken) was hij mijn grootste vriend. Hugo bleef bij de pappa van Tijn en ik was aangewezen op mijn fiets (het doet nog steeds pijn).
Laat ik nou niet zo’n fiets held te zijn. Ik hou alleen van fietsen in een kek sportbroekje. Met muziek op mijn kop en 2 uur knallen in de polder. Maar niet als het moet. Of als het regent. Of waait. Of koud is. Of sneeuwt. Of met een miepende peuter achterop. Lees verder
Verhuizen voor dummies
Na een woeste zoektocht van bijna een jaar (tromgeroffel):
is het niet gelukt.
Na urenlang op internet zoeken (naar huizen zoeken was de afgelopen tijd mijn fulltime baan), tips van anderen en nog meer haren die grijs worden, heb ik nog geen huis gevonden voor de Tijn2012, 2 poezen en mijzelf.
Neemt niet weg dat ik nog steeds eind van dit jaar mijn huis in Utrecht uit moet.
De verkeerde man in bed
Ik hoor gekreun. Mijn nekharen gaan overeind staan en er vormt zich een knoop in mijn maag. Ik houd mijn adem in. Ik hoor het weer. ‘’Nee he, verdomme’’ vloek ik van binnen. Het gekreun gaat door. Ik draai me demonstratief om in mijn bed en wikkel me in mijn dekens. Laat het alsjeblieft ophouden. Niet nog een keer. Ik heb er zo geen zin in! Ik bedek mijn hoofd onder mijn kussen in de hoop dat mijn aanwezigheid niet opgemerkt wordt. Ik houd mijn adem in de hoop dat het weggaat..
Domme Vragen
Met de Tijn2012 op mijn arm, haast ik me naar de deur. Als ik open doe staat er een breed lachend klein donker dametje voor me. Ze hupst van het ene been op het andere been en kijkt me met grote ogen en een brede glimlach aan.
‘’ Goedemiddag ik ben van Unicef.’’
Ik wacht even af. Ik heb hier nooit zo’n zin in, dus mompel een kort hallo.
‘’ Ahh, wat heb je een schattig broertje! ‘’
Mijn wenkbrauw schiet omhoog.
‘’ Zijn je vader of moeder ook thuis?’’ Ratelt ze door.
Bij deze vraag valt mijn mond open en ben ik compleet van mijn stuk gebracht.
Kinderopvang onbetaalbaar
Terwijl ik haar gehaast zie aan komen fietsen geef ik een seintje naar haar kind. ‘’Lieverd, pak je spullen maar vast. Volgens mij heeft mamma haast.’’ Haar kind luistert, loopt naar binnen en pakt haar spullen.
Terwijl ik haar tegemoet loop voor een overdracht hijgt ze nog even.
‘’ Ehh, ja, ehh hoe heet je ook alweer? Ik had laatst met je collega even overlegd maar ben jullie namen even kwijt. Er zijn zoveel medewerkers bij jullie, ik houd al die namen niet meer bij.’’
Zegt ze haastig.
Lentekriebels
Met een sigaret tussen mijn wijsvinger en middelvinger geklemd pak ik mijn glas wijn en neem ik een klein slokje. Het is een zwoele lente avond met temperaturen die tot laat in de avond nog zeer aangenaam zijn. Ik denk na over van alles en geniet van de rust. Mijn voeten op een bankje, armen rustend op de leuning lig ik onderuitgezakt op een stoel.
Opeens is mijn aandacht getrokken. Lees verder
MILF of Comfy Mommy?
Terwijl ik mijn babybolide door de Only manoeuvreer (lees: probeer, die rottige winkels zijn nooit ingericht voor groot uitgevallen kinderwagens), valt mijn oog op een aanbieding die ik niet kan weerstaan. Zal ik? Zal ik passen? Stel nou dat hij past? Stel dat hij mooi zit? Hij is zo goedkoop?
Foute openingszinnen
Met het geluk dat de Tijn2012 een weekend bij zijn vader is, kan de traditie dat Tante Sergeant en ik Koningsdag (ok, voorheen Bea dag dan) samen kunnen doorbrengen. Zorgvuldige planningen zorgden ervoor dat Shanty, Tante Sergeant, Joda en ik tijdens het Koningsdag weekend in Utrecht zouden blijven om daar eens de boel op stelten te zetten.