Ze geeft haar nog even een aai over haar bol en trekt de nieuwe jurk met bloemetjes nog even recht. ” Goed je best doen, lieverd!” Spreekt ze haar dochter liefdevol toe. Vrolijk huppelt ze het schoolplein op. Klaar voor een nieuwe dag en ijverig begint ze aan haar schoolwerk.
Tijdens het speelkwartier op het schoolplein, nestelt ze zich in een hoekje tegen een muurtje. Het krioelt van de spelende kinderen en ze observeert alles wat om haar heen gebeurt. Ze is een beetje dromerig en denkt graag na. Hardhandig wordt ze uit haar dagdroom geholpen. Een keiharde ruk aan haar mooie lange haren. ” Wat heb jíj een lelijke jurk zeg!” Wordt er op venijnige toon tegen haar gezegd. De mooiste meisjes van de klas beginnen allemaal hard te lachen. De tranen prikken achter haar ogen, haar nieuwe jurk. Ze was er juist zo blij mee. Ze zal hem maar niet meer aantrekken. Stilletjes drukt ze zich wat verder tegen het muurtje, terwijl de meisjes hard lachend wegrennen.
”PAS OP! SORRY” hoort ze roepen
terwijl een bal hard in haar buik schiet. Ze pakt de bal en gooit hem
terug. Met haar handjes wrijft ze over haar pijnlijke buik.
”
Die was UIT!” wordt er geschreeuwd. ” Niet waar, die was nog in!”
Gaat de discussie verder. De gemoederen lopen in een vlot tempo op en
er worden rode kaarten uitgedeeld. ”Tussen Ajax en Feyenoord zou dit
nooit gebeuren!” Wordt er geschreeuwd. Er worden duwen uitgedeeld,
er wordt gescholden en gevloekt. Tot het echt uit de hand loopt. Een
joelende menigte vormt zich op het veld. De meester moet er bij komen
en allemaal krijgen ze een voetbalveld verbod. ”Doe je werk gewoon
zoals je hoort te doen!” Wordt de meester bekritiseerd door een
bijdehante bovenbouwer. Boos en opgefokt verlaten ze het veld.
De voetballers worden door ‘de grote
stoere jongens’ uitgenodigd voor een kleef spel. Gezamenlijk zoveel
mogelijk aanhang krijgen terwijl de handen worden vast gehouden. Ze
slingeren gevaarlijk rennend over het schoolplein.
De drie grote
jongens nemen de leiding. ” We gaan nu rechts! Daar pakken we de
meesten!” Hij trekt hard aan de handen. ”Niet waar, als we links
gaan pakken we de meesten.” Ze schreeuwen steeds harder. De derde
probeert het te sussen. ” Jongens, als we nou gewoon rechtdoor gaan
moeten we er vast komen.
De groep volgers begint zich er nu ook
mee te bemoeien, maar een uiteindelijk compromis komt er niet.
Sterker nog, het gaat van kwaad tot erger. De rest van de groep lijkt
het nu ook het beste te weten.
”Als je nu niet naar rechts gaat,
kom ik je vanavond thuis opzoeken!” Wordt er venijnig gesist.
”Kan
me niet schelen! Ik haal mijn grote broer erbij en die slaat je
helemaal verrot! Ik weet waar je woont!” schreeuwt een ander.
”Jongens, kom op nou, het is maar een spelletje.” Probeert een
derde te sussen. Het is tevergeefs. Hij besluit te stoppen en zich te
distantiëren van de hele groep.
Haar oog valt op een jongen. Hij probeert een oplossing van een moeilijke puzzel te vinden binnen een groepje kinderen. Een warm gevoel van vlinders raast door haar kleine lichaampje. Verlegen slaat ze haar ogen neer. Hij valt haar op en geeft haar een knipoog zodra hun ogen elkaar bereikt hebben. Blozend kijkt ze hem na. Hij slaat zijn armen om een ander meisje en steekt zijn tong uit, terwijl hij haar aan blijft kijken. Jaloezie en gêne giert door haar heen. Hoe had ze zo stom kunnen zijn? Dit doet hij immers steeds. Aantrekken en afstoten. Gauw kijkt ze weg. Stommerd, weer zo’n gemene! De vorige keer werd ze al hard weg geduwd. Huilend lag ze bij haar moeder in haar armen. Het steekt nog steeds als ze er aan terug denkt.
Zachtjes voelt ze een hand op haar schouder. Verschrikt kijkt ze om. ” Zullen we samen een spelletje doen?” vraagt een meisje met kort bruin haar. Een glimlach verschijnt rond beider mondhoeken en hand in hand huppelen ze het schoolgebouw weer in, waar de bel voor het einde van het speelkwartier zojuist heeft geluid.
Als ze aan het einde van de dag de schooldeuren door loopt, zoeken haar mooie blauwe ogen haar moeder. Zodra ze haar heeft gevonden rent ze er op af. Ze straalt. Ze is gegroeid door een compliment van de meester en heeft veel grapjes gemaakt met haar nieuwe vriendin. Vrolijk lopen moeder en dochter naar huis.
”Moeder, de meester vertelde dat vroeger alles beter was, klopt dat?”
Nice, herkenbaar! Je zag altijd wel een kind afzonderlijk van de rest! Gelukkig niet altijd een pispaal! Hoe was het met jou vroeger Fieke?
Complimenten voor dit verhaal.
Blijft boeien!