Een bezoekje aan de kapper is voor mij altijd de ultieme ontspanning, tijd voor mezelf. Helaas gaat deze vlieger niet op aangezien het ‘mijn’ weekend met de Tijn2012 is. Een week wachten kan echt niet meer aangezien Stien de Stijltang het zelfs niet meer recht kan breien. Dus ik sleep ons op de fiets op weg naar een nieuwe coupe.

Terwijl ik een beetje angstvallig naar het jonge kapstertje achter me kijk probeer ik te ontspannen. Mijn haar is heilig . Aangezien mijn haar bij andere kappers een paar keer verpest is, en het bij deze salon over het algemeen goed gaat, probeer ik op haar te vertrouwen. Het is een tijdje stil.

‘’ Gaan jullie nog wat doen met Pasen?’’ Vraagt ze me terwijl ze voorzichtig mijn haar knipt.
Ik zeg haar dat we rustig aan gaan doen en lekker genieten van de dagen vrij.

‘’ Ja, lekker hoor. Ik weet de gedachten eigenlijk niet achter Pasen. Maar zolang ik vrij ben vind ik het wel prima.’’ Zegt ze twijfelachtig.
Ik houd mijn mond en kijk haar vragend aan.
Ze stopt even met knippen terwijl ze omhoog kijkt. Ik hoor de radartjes in haar hoofd op volle toeren ratelen.

‘’ Het was iets met Jezus en een paasei, toch?’’

Ik houd mijn (van oorsprong) gelovige opvoeding maar even voor wat het is.