‘’OOOOOOOPPPPAAAAAAA!!!!’’
Ik grinnik. Ik gooi m’n sigaret weg en ren de tuin uit. Ik zie de Tijn2012 achter Opa aanrennen, die net even naar de auto loopt.
‘’Tijn! Voor je kijken!’’ Roept zijn vader.
Ik ren achter hem aan.
‘’ TIJN!!!!!!’’
Verschrikt kijkt hij om. Met een blik van complete verbazing is hij even van zijn stuk gebracht maar dan herpakt hij zichzelf.
‘’ MMMAAAAMMAAAAAAAA!!!!’’
We rennen naar elkaar toe en de peuter laat een pakje uit z’n handen vallen. Hij springt me om de nek en bijna val ik op de grond.
Hoewel hij maar een paar dagen weg is geweest, ik altijd erg geniet van mijn ‘vrije’ dagen, kijk ik toch altijd uit naar zijn thuiskomst.
Ik kijk naar het pakje wat op de grond lig en vraag aan zijn vader of het breekbaar is.
‘’ Ehh.. ja… volgens mij wel..’’ Krijg ik terug.
Tijn’s vader, de Tijn2012 en ik lopen naar huis.
‘’ Mamma, ik heb een cadeautje voor jou! Mag ik uitpakken?’’ vraagt hij hoopvol terwijl hij aan mijn vest trekt.
Na een paar seconden begint het te dagen. Oh ja, moeder dag! Met moeder dag is hij niet bij mij maar bij zijn vader. Hij is een week te vroeg met het cadeautje. Maar wachten is geen optie. Hij heeft het ongeduldige niet van een vreemde..
Ik moet zeggen dat ik vrij weinig waarde hecht aan moeder dag. Voor mij is het elke dag moeder dag. Soms meer dan me lief is. We hebben het nooit gevierd met ontbijtjes en dingetjes. Misschien komt dat later nog. Vorig jaar kreeg ik van een vriendin een moederdagverwenboodschappenpakket. Huilend heb ik de brief zitten lezen die erbij zat.
Ik krijg het cadeautje van Tijn in mijn handen gedrukt en het valt nog een keer.
‘’ Ik vrees dat het kapot is.’’ Zeg ik verschrikt.
‘’ Ja, dat is nu te laat.’’ Lacht Tijns’ vader.
Ik pak het cadeautje uit en het is nog heel gelukkig. Een klein glazen potje met een foto van Tijn en een kaarsje. Ik bekijk het liefde vol. Tijn legt uit wat het is en even kijk ik snel naar z’n vader. Trots. Lachend. Ik lach naar hem. Ons kind. Met een cadeautje wat de Tijn2012 heeft gekocht en gemaakt met de vriendin van zijn vader. De spanning en negativiteit is weer gebroken tussen ons.
Stiefmoeder. Het woord gaat de laatste tijd steeds vaker door mijn hoofd. Of Miefstoeder hoe we het hier in huis noemen. De Tijn2012 heeft een stiefmoeder. Toch heeft die bewoording bij mij een negatieve lading. Ik moet altijd denken aan Sneeuwwitje.
De stiefmoeder van de Tijn2012 is alles behalve dat. Sinds een jaar krijg ik ineens cadeautjes voor mijn verjaardag ‘’ van Tijn’’, Souvenirtjes uit Frankrijk, stukjes ‘’zelfgebakken’’ taart en enorm veel knutsels. De pappa van de Tijn2012 is vaak druk. Waardoor hij steeds vaker bij ‘Lijn zit. Ik ben na twee jaar eindelijk zo ver dat ik ’t Beestje bij de naam noem. Er is vastigheid. Ze hoort er nu bij.
-‘’ Mamma, ‘Lijn was boos op me.’’ Zegt de Tijn2012 tegen me terwijl we op de fiets zitten.
Ik heb hem net opgehaald bij zijn vader en zijn vriendin.
‘’Oh, waarom was ze boos?’’ Vraag ik rustig maar razend nieuwsgierig.
Even is hij afgeleid om wat anders.
‘’ Waarom was ‘Lijn boos, Tijn?’’ vraag ik nog een keer.
-‘’ Omdat ik in de zandbak zat.’’ Komt er vertwijfeld uit.
‘’ Oh, en mocht je niet in de zandbak?’’
De auto’s om ons heen bieden te veel afleiding om het gesprek op gang te houden. Ik wil het verhaal graag horen, nieuwsgierig als ik ben.
-‘’Ik ging niet luisteren, mamma. Ik ging met zand gooien. Toen was ‘Lijn boos.’’ Hij kijkt naar rechts, zie ik vanuit een ooghoek.
‘’ Tsjah lieverd, als je bij Pappa en ‘Lijn bent moet je naar hen luisteren.’’
-‘’ Waarom?’’
‘’ Omdat je niet met zand mag gooien. Als ‘Lijn dat tegen je zegt, dan moet je luisteren. Zand hoort in de zandbak en niet in de lucht. Ik snap ‘Lijn wel.’’
Het gesprek is klaar voor mijn peuter. Hij wil naar de Jumbo.
De Tijn2012 vindt haar erg lief. Dat is ze ook. Ik plaats haar nog net niet op een voetstuk. Ze is goed voor Tijn, springt bij wanneer nodig en is heel duidelijk naar Tijn dat ik zijn moeder ben. Hoewel onze meningen nog wel eens verschillen, zit er overal wel een vergelijkbare lijn in. Zij accepteert dat ik het op mijn manier doe. En ik denk op mijn beurt vaak dat ik benieuwd ben hoe zij het doet met eigen kinderen. Ik had ook van die mooie idealen die nu ver te zoeken zijn… Ik vraag me soms ernstig af hoe de omgang tussen de exen (de ouders) zou zijn als zij er niet was geweest.
Ik zou zaken liever met haar regelen. Maar ja, dat is gek, toch? Het is niet haar kind. Toch accepteert ze hem als haar eigen kind. Ik vind dat mooi. En knap. Nog een paar dagen en dan is ze uitgerekend. Dan krijgt de Tijn2012 een broertje2015.
‘’ Ehh.. Fiek, wat vind je ervan?’’ Vraagt een vriend voorzichtig terwijl ik net vertel dat de Tijn2012 een broertje2015 krijgt. Mijn vrienden kennen mij goed genoeg om te weten dat ik zo veranderlijk en wispelturig als de pest ben.
‘’ Ik ben heel blij voor ze. En ik vind het leuk dat de Tijn2012 een broertje krijgt, heeft hij er in ieder geval 1!’’ Zeg ik gemeend. Het geeft een soort rust (die ongetwijfeld voor onrust zal zorgen).
Ik zie opluchting in mijn vriends’ ogen. Geen hysterische Fieke’s.
‘’ Wat heb je tegen hem gezegd?’’ doelend naar de Pappa van de Tijn2012. Vraagt de vriend.
Ik denk terug aan het whatsappje wat ik kreeg met de boodschap dat hij voor de tweede keer vader zou worden.
‘’ Waarom hij dat in een whatsappje zet. Maar dat ik heel blij voor hem ben en het heel erg leuk voor hem vindt. En voor ‘Lijn. Ik heb haar ook meteen gewhatsappt om te feliciteren en vragen hoe het gaat. En dat ze alle kinderspullen maar moeten gebruiken. We hebben ze toch staan en die 2e komt voorlopig niet.’’ Praktisch ben ik soms ook wel.
Tijn’s stiefmoeder wordt zelf moeder.
Samen loop ik met de Tijn2012 in de Primera. Ik vraag me af wat ik me weer op de hals heb gehaald. Ik ben niet zo’n knutsel moeder. Ik houd meer van duplo, buiten rennen, klimmen en boekjes lezen.
Ik laat de Tijn2012 kiezen. Ik kies voor een variant die niet al te moeilijk is, bij gebrek aan inspiratie.
‘’ Ja, die vindt ‘Lijn mooi.’’ Zegt hij vastberaden. Nou vooruit. Mijn mandje wordt volgeladen met stickers die ‘Lijn (maar vooral ook Tijn) mooi vindt. We kopen nog even een bloemetje bij de bloemist voor erbij. Ik reken af en we stappen op de fiets naar huis.
Ik heb er eventjes over na moeten denken of ik het wel wilde.
Maar een vrouw die voor mijn kind zorgt alsof het haar eigen kind is, die hem op komt halen als ik moet werken en hij ziek is, die me elke twee weken een overdracht geeft met zaken die ik wil horen, waar ik een kopje thee mee drink op het moment dat ik Tijn kom brengen, die praat met de bewoording bij ‘ons’, die geïnteresseerd is, snapt dat ik consequent met zindelijkheid wil zijn en mijn kind volledig accepteert. Die vrouw verdient een (stief)moederdag cadeau.
Die middag zet ik de Tijn2012 aan het werk.
Zijn eerste Stiefmoederdag cadeau.
Ik zoek nog steeds hard naar een handleiding Scheiden voor Dummies. Ben jij een Stiefmoeder? Heb je er een? Ik hoor graag je verhalen!