Met het stukje wat ik laatst voor HOUTGREEP schreef begon het bij mij en anderen (super leuk die schrijf verzoeken!) toch weer een beetje te kriebelen. Gezien mijn ziek zijn maak ik bar weinig mee. Daarnaast kreeg ik van alle mannen in witte jassen de opdracht dingen te doen die ik leuk vind. De zin in en de zin van het leven. Of zo. Na wat diep graven in de krochten van de gigantische kermis in mijn kop kan ik maar tot één conclusie komen. Schrijven en koken. Door een heel scala aan medicijnen waar je gigantisch honger van krijgt én de weersverandering ( Hallooooo stamppot, soep en stoofpot!) staat hier dagelijks van alles op het gas te pruttelen.

Het leukste de laatste tijd vind ik, is dat we van de moeder van de pubers veel verse groenten of vlees krijgen uit de tuin. Super kwaliteit en heel smaakvol. Omdat ik het zonde vind om dingen weg te gooien word ik (door mezelf) verplicht lekkere recepten te zoeken. De kinders zijn er niet altijd blij mee gezien de theatrale van-de-stoel-val-capriolen van voedsel wat te veel groenten bevat maar vrienden en de Man waarderen het wel. Ik maak ook altijd grote hoeveelheden. Heb ik over, breng ik het naar de overburen, vries ik het in of geef ik het weg aan de moeder van de pubers of vrienden. Vaak krijg ik de vraag of ik het recept even wil doorsturen. Met liefde. Maar schrijven en op mijn blog pleuren kan natuurlijk ook. Ik had een koelkast vol met courgettes. Dus bij deze. Dit flanste ik eventjes in elkaar.

Boodschappen lijstje:
-3 flinke courgettes (die kleine zijn smaakvoller maar vind ik lekkerder om te vullen, grotere zijn prima voor soep)
-3 (groenten)bouillon blokjes
-2 flinke uien
-2 teentjes knoflook
-1,5 liter water (tenzij je 3 kleine courgettes hebt, dan zou ik voor een litertje gaan)
-250 gram kastanje champignons
-300 gram spekjes (altijd ruim nemen want hier verdwijnt als ik niet oplet het grootste gros in mondjes)
-(half) bakje kruiden roomkaas (gewoon van die goedkope meuk van de Lidl of Aldi. Je smeert het niet op je brood dus prima voor de soep)
-flinke scheut olijfolie.

Verder is een grote pan, een lepel, staafmixer of blender en een grote koekenpan handig. Soep koken zonder pan is nog geen mens gelukt volgens mij.

Bereidingswijze:
start met je troep opruimen. In de troep kun je niet koken. Ik in ieder geval niet want het is al zo chaotisch in mijn hoofd, laat staan als het dan ook nog een troep in huis zou zijn.Verder ben ik meer een slowcooker. Met koken ben ik niet efficiënt dus ik zorg altijd dat ik alles klaar heb staan in bakjes zodat ik niet te te veel hoef na te denken of met de tijd in de knel kom (hoewel dat op zich ook wel weer efficiënt is).

Ik start met een uitje grof hakken, ik heb een pleuris hekel aan knoflook snijden omdat mijn vingers daarna ruiken alsof ik een bol knoflook heb gevingerd. Nee, ik gebruik gewoon zo’n pers. Geen discussie. De courgettes snijd ik in vieren en dan weer in kleinere stukjes. De champignons snijd ik vrij klein. Niet afwassen! Ik veeg gewoon de prut er een beetje af. Zand schuurt de maag. Niks mis mee.

In een grote pan giet ik een flinke scheut olijfolie en fruit het uitje lekker glazig. Dan de knoflook erbij (niet te lang want verbrande knoflook is ranzig). Dan flikker ik de hele zooi aan courgette erin. De courgettes bak ik even aan. Ondertussen kook ik in de waterkoker anderhalve liter water. Als de courgettes lichtgroen en wat glazig zijn gooi ik er anderhalve liter water bij. Gevolgd door drie bouillon blokjes. Lekker laten pruttelen! Ik houd zo’n 15 tot 20 minuten aan en af en toe zwabber ik de lepel er eens door.

Ondertussen bak ik de spekjes in een grote pan (pak geen kleine pan, dan ‘koken’ de spekjes gaar en worden ze niet lekker knisperig). 

Wanneer ik ze goed vind, laat ik ze uitlekken op keuken papier (zorg dat je ze goed bewaakt want op duistere wijze verdwijnt altijd de helft van de spekjes). In dezelfde koekenpan met nog wat van het spekvet + een mini scheutje olijfolie,  bak ik de champignons kort hoog aan. Vuur zachtjes en het vocht eruit laten zweten. Als ze klaar zijn zet ik ze apart. Ik vind een beetje bite altijd wel lekker, niet te snotterig of zacht. Als ik snot wil dan kijk ik wel op het kinderdagverblijf.

Dan ruim ik de troep op. Zie punt 1. troep is killing.

Als de courgettes gaar zijn zet ik het vuur uit. Ik pak mijn grote vriend de staafmixer en pureer de hele flikkerse bende. Als alles goed gepureerd is (ik ben niet zo van de stukjes) zet ik het vuur weer zachtjes aan. Dan het bakje roomkaas! Ik vind courgette soep van zichzelf vrij romig dus wil je denken aan de calorieën laat je dat weg. En anders naar smaak. Een heel of een half bakje.

Als je denkt: ” Ieh, klontjes” , heb geduld, geduld is een schone zaak. Die klontjes verdwijnen van zelf. Gewoon doorroeren. Als alle klontjes als sneeuw voor de zon zijn verdwenen gooi ik de spekjes en de champignons erbij. Nog even doorroeren en klaar! Check nog even of het zout/pittig genoeg is anders de peper en de zoutmolen nog een slinger geven. Ik serveer het vanavond met vers 

gebakken brood en eventueel wat salade.

Ik eet het liefst vegetarisch maar dat lukt hier niet met drie mannen in huis. Anders gewoon de spekjes weglaten.
Tip voor de Halal eters; bij de betere islamitische slager is kalkoenspek te vinden. Ook erg lekker!

De Man en Puber17 hebben er een dagtaak aan om mij te pesten. Als ik soep kook zingen ze dit liedje. Dat vind ik dan weer grappig.