Dinsdag
Terwijl we aan het koken zijn, vraagt Puber12 aan De Man of hij eigenlijk wel wat geregeld heeft voor ”dinsdag”. Ik kijk haar vragend aan. Dinsdag? Normaliter moet ik werken maar ze weten dat ik vrij ben. Ik zie een big smile en glimmende oogjes bij de man. De pretoogjes waar ik zo verliefd op werd. Samen verdwijnen ze uit mijn gezichtsveld. Ik roer in mijn risotto terwijl de denk rimpels in mijn hoofd staan.
Kak. Valentijnsdag. Vergeten.
Ik ben dus zo’n onromantische hork die dat soort dingen vergeet. Bij ons zijn de rollen omgedraaid. Ik heb de meest romantische, lieve en zorgzame man die er bestaat en hij heeft er uiteraard wél aan gedacht. Schuldbewust roep ik dat ik het vergeten ben. De pubers wrijven het er nog even stevig bij me in en mijn schuld gevoel groeit vrolijk verder.
” Alleen het eerste jaar, dan hoeft het van mij ook niet meer.” Zegt de man. Ik grinnik. Mijn geheugen is momenteel vergelijkbaar aan dat van een dronken goudvis en ik ben zo’n muts die haar eigen verjaardag nog vergeet. De winkels zijn al dicht. Helaas pindakaas dan maar.
Snuitje
De volgende ochtend word ik wakker en kijk ik omhoog. Puber12 heeft gister avond nog heel lief lampjes opgehangen. Ik heb er weinig van gemerkt want na intensieve dag lag ik al heel gauw in coma verschillende oerwouden om te kappen.
Toch heb ik kriebels in mijn buik als ik wakker word. Naast mijn hoofd wordt een pakje gelegd. Gretig met slaapogen rits ik het papier er van af. Dan hoor ik vanuit een andere kamer de Tijn2012 roepen of hij op de tablet mag.
Verstoord door het ritme van alle dag ga ik in de turbo om ons klaar te maken voor school. Mijn kleuter heeft de turbo ook aan staan en vliegt van de ene kant van het schoolplein naar de andere kant van het schoolplein.
Als de deuren open gaan zie ik de Tijn2012 stuntelen. Mijn kleuter maakt een flinke smak vol op zijn snuitje. Een oorverdovend gekrijs. Rustig loop ik op hem af. Ik vis mijn kleine man omhoog en geef hem kusjes. Er wordt nog even extra theatraal in mijn oor gekrijst en ik weet hem niet tot bedaren te brengen. Op zich valt de schade mee maar was het meer de schrik. Typisch gevalletje ” ik zag het gebeuren”. We lopen naar binnen en ik hang zijn jas op. Ik word aangestoten door de BSO Juf. ” Spannende dag vandaag voor Tijn!” Zegt ze gierend. Ik kijk haar vragend aan. ” Liz gaat hem ten huwelijk vragen!” gilt ze uit. Ik moet lachen. Ik weet niet wat ik leuker vind, dat mijn kleuter ten huwelijk wordt gevraagd of de vrolijke kop van de BSO juf. In de klas staat Liz hem al op te wachten. De Tijn2012 schenkt er geen aandacht aan want hangt nog steeds huilend om me heen. ” Ik ga met Tijn trouwen!” Zegt Liz vrolijk. Angstig kijkt hij me aan en negeert Liz volkomen. Het wordt te druk in de klas dus ik weet hem zachtjes doch doeltreffend op zijn stoel te krijgen met geveegde tranen.
Glimmende oogjes
Als ’s avonds de chaos weer compleet is en we met z’n vijven aan tafel zitten vraagt Puber12 wat we gedaan hebben vandaag, in het kader van Valentijnsdag. Ik vertel wat we gedaan hebben en dat de Tijn2012 ten huwelijk is gevraagd. Ze moeten lachen.
” Ik moet jou ook nog wat vragen.” Zegt de man met ondeugende, verliefde en glimmende ogen.
De Pubers kijken met grote ogen en er valt een doffe stilte. De vork van Puber12 blijft voor haar mond hangen die open staat. Puber15 kijkt met grote ogen en komt wat verder naar voren. De Tijn2012 wiebelt nog vrolijk op zijn stoel terwijl hij nog een aardappeltje op zijn vork prikt.
Langzaam gaat mijn hoofd naar links en ik kijk de man aan. Zijn mond gaat langzaam open.
” Als je het maar laat.” Zeg ik voordat hij iets uit kan brengen. Ik bekrachtig mijn woorden non-verbaal met priemende en strenge ogen terwijl ik mijn vinger ophef.
Trouwen?
De man valt van zijn stoel van het lachen. De Pubers en de Tijn2012 snappen er niks van. De man weet me als geen ander op de kast te krijgen. Vooral na een slopende scheiding die nog niet eens rond is en al jaren duurt. Opgelucht worden de hangende vorken naar de monden gemanoeuvreerd terwijl de man nog wat na grinnikt.
” Tijn, met wie ga jij trouwen later?” Vraagt Puber12 aan haar stiefbroertje.
De Tijn2012 wiebelt nog even op zijn stoel. Hij denkt na terwijl hij zijn mond netjes leeg eet voor dat hij gaat praten.
” Met Mamma.” Zegt hij terwijl hij me verliefd aan kijkt.
” Ahhhhhhhhhh…..” Wordt er in koor geroepen.
Ik kijk de man aan. ” Nou lieverd, je hoort het. Ik ben al bezet. Ik ga met Tijn trouwen.” Zeg ik nog even streng tegen hem.
” Tijn, Ja, ik wil.” Zeg ik terwijl ik mijn kleuter tegen me aan druk en een dikke vette kus op zijn voorhoofd druk.
Leuk weer Fieke. Hilarisch zo’n dag. Maar ondanks de hectiek leuk om te beleven toch? Anders is alles maar hetzelfde! Ga door met schrijven, lukt je goed. Een heel dolfijn weekend! Volgende week zal je wel moeten werken? Krokusvakantie?
Dankjewel! Ik ga het schrijven langzaamaan weer wat meer op pakken. Volgende week gewoon werken ja. Jij ook een fijn weekend!